The Management Tip of The Day :Use This Test Before Connecting With Someone on LinkedIn

October 03, 2013

Even committed LinkedIn users can be uncertain of which connection requests to accept or extend.

 It’s possible to connect to almost anyone—but that doesn’t mean you should. Instead, think about the two-way quality of your relationships. 

Use a filter to help you connect to those people who will be able to help you, or whom you would be willing to help. 

Try the “favor test”: Would you do a favor for this person, or ask a favor of them? If so, make the connection. If not, take a pass. 

If you're consistent in applying the favor test and selective about which connections you initiate and accept, you can tap LinkedIn’s power as an introduction machine: an address book in which all the entries can see and connect with one another, and a network that’s efficient in supporting your professional goals. 

Adapted from “Should I Accept that LinkedIn Invitation?” by Alexandra Samuel.

SBI MDs to look after their depts till new chief's appointment

PTI : ET : 1 ct 2013

NEW DELHI: State Bank of India (SBI) today said all four managing directors will continue to exercise their respective powers, pending the appointment of a chairman at the country's largest lender.

"All managing directors will continue exercising their respective powers asmanaging director while the financial and administrative powers of the chairman shall be exercised with the approval of the board of directors or management committee of the bank," SBI said in a statement.

The arrangement will continue till a chairman is appointed by the government, it said. The post of chairman fell vacant following the retirement of Pratip Chaudhuri yesterday.

On September 21, a government-appointed panel interviewed all four SBI managing directors for the post of chairman. It is understood that Arundhati Bhattacharya is the front-runner.

The Appointments Committee of the Cabinet (ACC), headed by the Prime Minister, had recently suggested that all four SBI MDs should be called for the interview.

The ACC comprises of the Home Minister and the administrative ministry in-charge, which in this case is the Finance Ministry.

The Finance Ministry had sought exemption in regulatory guidelines so that more candidates could be interviewed for the SBI's top post.

As per norms, a candidate for the chairman's post must have at least two years of service left before retirement to qualify for the interview. Going by this rule, only Bhattacharya was eligible.

While Bhattacharya, who was recently elevated as MD, will retire in March 2016, Managing Director A Krishna Kumar has one year and three months left before he retires in November next year.

மாற்றத்தின் வித்தகர்கள்

கு. பாலசுப்பிரமணியன்


தி இந்து  :சமஸ் :வியாழன், அக்டோபர் 3, 2013

உலகில் நீ விரும்பும் மாற்றமாக நீயே மாறிவிடு! -

காந்தியின் வாழ்க்கைச் செய்திகளிலேயே மகத்தானது இதுதான்.

 உண்மையில் இந்த உலகின் உயிரியக்கத்துக்கும் மகத்தான மாற்றங்களுக்கும், தான் விரும்பும் மாற்றமாகவே மாறியவர்கள்தான் ஆதார சுருதியாக நிற்கிறார்கள். 

அவர்களில் பலர், சின்ன விஷயங்களிலிருந்து மாற்றங்களை முன்னெடுக்கத் தொடங்கியவர்கள். மிக யதார்த்தமாகத் தன் வாழ்வின், தொழிலின் ஒரு பகுதியாக மாற்றங்களைக் கையாள்பவர்கள். பிரமாண்டங்களை வெறுப்பவர்கள். விளம்பர வெளிச்சத்திலிருந்து ஒதுங்கியிருப்பவர்கள். தான் ஏதும் விசேஷமாகச் செய்யவில்லை என்ற உணர்வோடு, வெகுளியாகச் சிரிப்பவர்கள். நமக்குப் பக்கத்திலும் அப்படிப்பட்டவர்கள் இருக்கிறார்கள். 

அன்றாடம் நாம் மிகச் சாதாரணமாகப் பார்த்துக்கொண்டே கடக்கும் அசாதாரணர்கள். ஆச்சர்யமாக, ஏதோ ஒரு வகையில் காந்தி சொல்லும் இயல்போடும் இயற்கையோடும் எளிமையோடும் தங்களைப் பொருத்திக்கொண்டவர்கள். அவர்களுடைய அணிவகுப்பே இந்த ‘மாற்றத்தின் வித்தகர்கள்’. நாம் ஏற்கெனவே பார்த்த முகங்கள்... பார்க்காத பரிமாணங்களில்... இனி புதன்தோறும்!

கும்பகோணம் குருசாமி பாலசுப்பிரமணியன். 10 ஆண்டுகளுக்கு முன் இவரைப் பற்றி முதல்முறையாகக் கேள்விப்பட்ட முதல் செய்தியே இன்றைக்கும் அசரடிக்கவைக்கக் கூடியது.

“ஒரு மளிகைக் கடைக்காரர் பள்ளிக்கூடம் நடத்துறார். படிக்கிறவங்களுக்கும் காசு கிடையாது; படிப்பு சொல்லிக்கொடுக்கு றவங்களுக்கும் காசு கிடையாது. பல வருஷமா நடக்குற அந்தப் பள்ளிக்கூடத்துல படிச்ச பல புள்ளைங்க பெரிய பெரிய வேலைகளுக்குப் போய்ட்டாங்க. 

இப்போ அந்தப் புள்ளைங்க எல்லாம் சேர்ந்து வாடகைக் கட்டடத்துல நடக்குற அந்தப் பள்ளிக்கூடத்துக்குச் சொந்தமா ஒரு கட்டடம் கட்டியிருக்காங்க. ஆனா, அந்த ஏழை மளிகைக் கடைக்காரர் இன்னமும் வாடகை வீட்டுலதான் இருக்கார்.”

அந்த மளிகைக் கடைக்காரர் பாலசுப்பிர மணியன். அவரை அறிந்தவர்களுக்கு பாலுஜி. பள்ளிக்கூடத்தின் பெயர் ‘காந்தியடிகள் நற்பணிக் கழகம்’. 300-க்கும் மேற்பட்டவர்கள் படிக்கிறார்கள். பெரும்பாலானவர்கள் கும்பகோணம் மற்றும் அதைச் சுற்றியுள்ள கிராமப்புற ஏழைச் சிறார்கள். விசேஷம் என்னவென்றால், இவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் வேலைக்குச் சென்றுகொண்டே படிப்பவர்கள். ஆகையால், எல்லாப் பள்ளிக்கூடங்களும் இயங்கும் நேரத்தில் இந்தப் பள்ளி இயங்காது. காலை 6 மணி முதல் 8 மணி வரை. மாலை 6 மணி முதல் 9 மணி வரை. இந்த இரு நேரங்களில் சௌகரியமான நேரத்தில் மாணவ -மாணவியர் வருகிறார்கள். பள்ளிக்கூடத்தின் ஆசிரியர்களும் இப்படித்தான். வேலைக்குச் சென்றுகொண்டே கல்விச் சேவை தருபவர்கள். 38 ஆண்டுகளில் 10 ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்டவர்களுக்குக் கல்வி அளித்து அனுப்பியிருக்கிறார் பாலுஜி.

“அப்போ நான் எட்டாவது படிச்சுக்கிட்டுருந்தேன். வகுப்புல நான்தான் படிப்பில் முதல் மாணவன். அப்பா போய்ட்டார். வீட்டுக்கு நான்தான் மூத்த பையன். ரெண்டு தம்பிங்க. ஒரு தங்கச்சி எனக்குக் கீழே இருந்தாங்க. படிப்பைவிட்டுட்டு மளிகைக் கடை வேலைக்குப் போனேன்.

 வேலைக்குப் போய்ட்டேனே தவிர, படிப்பு ஆசை விடலை. பிரைவேட்டாவே 10-வது, 12-வது எழுதினேன், பி.ஏ. பண்ணினேன், எம்.ஏ. முடிச்சேன். இந்தியும் படிச்சேன்.

இந்தப் பகுதி நெசவாளர்கள் அதிகம் உள்ள பகுதி. ஏழ்மை காரணமா நிறைய குழந்தைங்க படிக்க முடியாத சூழல். கடைக்கு வரும்போது அவங்களைப் பார்க்க அத்தனை சங்கடமா இருக்கும். ஏதாவது செய்யணுமேனு தோணும். கொஞ்ச நாள் கழிச்சு நானே சின்னதா கடை ஆரம்பிச்சதுக்கு அப்புறம் சாயுங்கால நேரத்தை இவங்களுக்கு ஒதுக்குவோம்னு முடிவெடுத்தேன். என்னை மாதிரியே நல்லெண்ணம் உள்ள - படிச்சுக்கிட்டு இருக்குற சில பசங்களைச் சேர்த்துக்கிட்டு ‘காந்தியடிகள் நற்பணிக் கழக’த்தைத் தொடங்கினேன். யாருக்கும் யாரும் காசு தர வேண்டாம். அன்னைக்கு எல்லாம் இருந்த பெரிய செலவு கட்டடத்துக்கு வாடகை தர்றதுதான். மாசம் அம்பது ரூபா. ஒருகட்டத்துல இங்கே படிச்சு வெளியே வேலைக்குப் போன பிள்ளைங்களே இங்கே சொல்லிக்கொடுக்க ஆரம்பிச்சாங்க. கழகத்துக்குச் சொந்தக் கட்டடம் கட்டினாங்க. இன்னைக்கு ஆலமரம் மாதிரி ஆயிடுச்சு கழகம். விழுதுகள் தாங்குது” என்கிற பாலுஜி, இரு ஆசிரியர்களை அறிமுகப்படுத்தினார்.

ஒருவர் ராதாகிருஷ்ணன். இன்னொருவர் அகிலா.

“ராதாகிருஷ்ணன் இங்கே உள்ள ஆசிரியர்களிலேயே மூத்தவர். இங்கே படிச்சவர். சுகாதாரத் துறையில தஞ்சாவூர் பக்கத்துல உள்ள வல்லத்துல வேலை செய்றார். தினமும் 100 கி.மீ. பயணம் செஞ்சாலும் இங்கே ஒரு நாள் விடாம வந்துபோதிக்கிறார்.

 அகிலா இங்கே உள்ள ஆசிரியர்களிலேயே சின்ன பொண்ணு. ஒன்பதாம் வகுப்பு படிச்சுக்கிட்டே, இங்கே உள்ள பிள்ளைகளுக்கு இந்தி கத்துக்கொடுக்கிறார். இங்குள்ள 38 ஆசிரியர்களும் இப்படித்தான்” என்கிற பாலுஜி அடுத்தடுத்து சொல்லும் விஷயங்கள் மிக முக்கியமானவை.

“இங்கே வர்ற நிறைய பேர் ஏதோ காசு வாங்காம கல்வி கொடுக்குறதுதான் பெரிய காரியம்னு நெனைக்குறாங்க. அது இல்லை. இங்கே நாங்க எதைக் கல்வியா கொடுக்குறோம்கிறதுதான் முக்கியம்னு நாங்க நெனைக்கிறோம். பணம்தான் உலகம்னு ஓடிக்கிட்டு இருக்குறவங்களுக்கு மத்தியில, பணம் மட்டும் வாழ்க்கை இல்லைனு சொல்லிக்கொடுக்குறோம். அறம்தான் உண்மையான வாழ்க்கையோட ஆதாரம்னு சொல்லிக்கொடுக்குறோம். 

இங்கே படிச்ச ஒரு மாணவர் சுங்கத் துறையில ஒரு பெரிய பதவிக்கு, நல்ல சம்பளத்துக்கு வேலை கிடைச்சுப் போனார். கொஞ்ச நாள்ளேயே அந்த வேலை வேணாம்னு சொல்லி ஒதுங்கிட்டார். காரணம் என்ன தெரியுமா? லஞ்சம் வாங்காம, லஞ்சம் வாங்குறதைத் தடுக்காம அங்கே வேலை பார்க்க முடியாதுங்கிற சூழல். எங்க பிள்ளைங்க ஒருபோதும் தவறான பாதையில போக மாட்டாங்க. பணத்துக்குப் பின்னாடி ஓட மாட்டாங்க. இதைச் சொல்லிக்கொடுக்குறதுதான் முக்கியம்னு நெனைக்குறேன்” என்று சொல்லும் பாலுஜி எங்கிருந்து இந்த அறவுணர்வைப் பெற்றார்? எப்படி அதை அணையாமல் காக்கிறார்?

பாலுஜியின் பதில்: காந்தி. “செம்பியன்மாதவிங்கிற குக்கிராமத்துல உள்ள காந்தியடிகள் நடுநிலைப் பள்ளிதான் எனக்குள் காந்தியை விதைச்சுது. அந்தப் பள்ளிக்கூடத்தை நடத்துன தாளாளர் ஆர்.என்.ராமசாமியும் ஆசிரியர் வி.ராமச்சந்திரனும் படிப்பைவிட முக்கியம் அறம்னு சொல்லி எங்களை வளர்த்தாங்க. நல்ல விஷயங்களை அடுத்தவங்களுக்குப் போதிக்கிறதைவிட முக்கியம், நாம பின்பற்றுவதுனு சொல்லிக்கொடுத்தாங்க. அப்போ அவங்க எங்களுக்குச் சுட்டிக்காட்டின வழிகாட்டி காந்தி. தான் உண்மைனு நினைச்ச அறத்துக்காகக் கடைசிவரைக்கும் வாழ்ந்தார் காந்தி. அந்த வைராக்கியம் வந்துடுச்சுன்னா எவ்வளவு கஷ்டங்கள் வந்தாலும் அறம் நம்மையும் காப்பாற்றும்!”

கவனிக்கப்படாத காந்திஜி

தி இந்து : வெ. ஜீவக்குமார், வழக்கறிஞர், தஞ்சாவூர்,
வியாழன், அக்டோபர் 3, 2013

"இமயமலையும் கங்கையும் இந்தியாவுடன் எவ்வளவு பிரிக்க முடியாத அம்சங்களோ, அதைப் போலவே காந்தியமும் இந்தியாவும்" என்று மோகித்சென் ஒரு முறை குறிப்பிட்டார். 

தன்னலமறுப்பு, தியாகம், அர்ப்பணிப்பு, இந்திய விடுதலைக்குப் பிறகும் ஒரு துறவி போல் வாழ்ந்தமையே போன்ற உயர்ந்த அம்சங்கள் காந்தி அடிகளை இமயத்திற்கும் உயரமாக தூக்கி நிறுத்தி உள்ளன.

காந்திஜி ஒரு மிதவாதி, போராட்டங்களில் சிறு உரசலைக்கூட விரும்பாதவர் என்ற மென்மையான சித்திரமே நம்மிடம் பதிந்துள்ளது. காந்தி அகிம்சா மூர்த்தியாகவும் காந்தியம் அகிம்சையின் முறையீடாகவுமே அறியப்படுகிறது. கத்தியின்றி ரத்தமின்றி நடந்த யுத்தத்தின் தளகர்த்தாவாக காந்தி முன்மொழியப்படுகிறார்.

1857 முதல் இந்திய சுதந்திரப் போருக்குப் பின் நடந்த விடுதலைப் போராட்டத்தில், தனது ’இன்றைய இந்தியா’ என்ற நூலில் ரஜினி பாமித்த் முன்று முக்கிய நிகழ்வுகளை குறிப்பிடுகிறார்.

1. போராட்டத்தின் முதல் பேரலை1905-1910, 2. இரண்டாம் பேரலை 1919-1922, 3. மூன்றாம் பேரலை 1930-1934. இக்கால இடைவெளிக்குப் பிறகு 1942—களில் நடந்த 'வெள்ளையனே வெளியேறு' இயக்கம் ஆழிப் பேரலையாக அமைகிறது. செய் அல்லது செத்து மடி என்று காந்திஜி குறிப்பிடுகிறார். 

இக்காலத்தில் காந்திஜியின் அரசியல் நவடிக்கைகளை ஆய்வு செய்தவர்கள் பல மாற்றங்களை உணர முடியும். தொடக்கத்தில் ஆங்கிலேயரிடம் தமக்கு இருந்த விசுவாசத்தை காந்திஜி பல முறை ஒத்துக் கொண்டுள்ளார். விக்டோரியா மகாராணியின் வைர விழா கொண்டாடும் கமிட்டியில் தானும் உறுப்பினர் என்றும் ஆங்கிலேயருடன் போட்டி போட்டுக் கொண்டு மன்னரிடம் விசுவாசம் காட்டியதாகவும் தம் ’சத்திய சோதனை’யில் குறிப்பிடுகிறார். ”என் குடும்பத்தில் இருந்த குழந்தைகளுக்கு ராஜ வாழ்த்துக் கீதம் பாட கற்றுக் கொடுத்தேன்” என்றும் காந்திஜி கூறுகிறார்.

1926-க்குப் பிறகு பூரண சுதந்திர தீர்மானத்தை காந்திஜி ஏற்றுக்கொண்டார். காந்திஜி அறிவித்த ரௌலட் மசோதா எதிர்ப்பு போராட்டம், ஒத்துழையாமை இயக்கம், சட்ட மறுப்பு இயக்கம் ஆகியவை மக்களின் பேராதரவை பெற்றன. இந்தியா முழுவதும் காட்டுத் தீயாய் இந்த போராட்டங்களின் கனல் தகித்தது. இந்தியர்கள் வெற்றிக்கு ஓரங்குல தூரத்தில் வந்து விட்டனர் என்று வெள்ளையரான லாயிட் பிரபு நெஞ்சு படபடத்தார். 

எனினும் தள்ளுமுள்ளுகள்

வலுக்கும்போது காந்திஜி திடீரென போராட்டங்களை நிறுத்தி விடுவார். 1922-ல் சௌரி – சௌரா நிகழ்வுகள், 146-ல் தல்வார் கப்பல் படை எழுச்சி உள்ளிட்ட பல உதாரணங்கள் உண்டு. இவ்வளவுக்கும், பல போராட்டங்களில் இந்தியத் தரப்பில் வன்முறை என்பது தற்காப்புக்காகவே இருந்தது.

"பலாத்கார முறையில் சுதந்திரம் பெறுவதைவிட தனிப்பட்ட முறையில் நான் யுகக் கணக்கில் காத்திருப்பேன்" என்று காந்திஜி கூறினார். இரண்டாம் உலகப் போர் காலமே இந்திய அரசியல் தட்ப வெப்பங்களை புரட்டிப் போட்டது. சூரியன் அஸ்தமிக்காத சாம்ராஜ்யமான இங்கிலாந்தின் கூரையிலிருந்து ஓடுகள் விழுந்தன. இந்தியா கொதிநிலைக்கு மாறிக் கொண்டிருந்தது. சர் ஸ்ட்ராபோர்டு கிரிப்ஸ் என்பவர் தலைமையில் ஒரு குழுவை ஆங்கிலேயர் ஏற்படுத்தினர். இந்திய சுதந்திரம் குறித்து பரிந்துரை செய்ய இந்த குழு அறிவிக்கப்பட்டிருந்தது. இக்குழுவும் பிரித்தாளும் சூழ்ச்சியுடன் சுதந்திரத்திற்காக போராடிய அணிகளை அணுகியது.

கிரிப்ஸ் திட்டத்தை காந்திஜி எதிர்த்தார். போராட்டத்தின் தன்மையை மாற்றினார். புதிய போராட்ட அறிவிப்பை வெளியிட்டார்." முடிந்தவரை இந்த போராட்டத்தை அமைதியான முறையில் நடத்தவே நான் முயற்சிப்பேன். ஆனால் பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தையும் அதன் நேச சக்திகளையும் இந்த போராட்டம் ஈர்க்காவிடில் நான் எந்த எல்லைக்கும் செல்ல வேண்டியது இருக்கும். அதன் பின்னால் இந்தியாவில் நடக்கும் காரியங்கள் அனைத்திற்கும்

பிரிட்டிஷ் அரசாங்கமே பொறுப்பேற்க நேரிடும். நான் பொறுப்பேற்க இயலாது” என்று காந்திஜி கூறினார். 

12.7.1942 அரிசன் வார இதழில் புதிய போராட்டம் குறித்து காந்திஜி பின் வருமாறு எழுதினார்.

"இந்த தடவை முன் கூட்டியே அறிவித்துவிட்டு நான் கைதாகப் போவதில்லை. இந்த போராட்டத்தில் நம்மில் யாரும் கைதாக வேண்டிய அவசியம் இல்லை. இம்முறை நடக்க இருக்கும் போராட்டத்தை இயன்ற வரைக்கும் குறித்த காலகட்டத்தில் வேகமாகவும் நடத்த விரும்புகிறேன்."

காந்திஜியின் நிருபர்கள் சந்திப்பு 07.08.1942-ல் நடந்தது. இந்த சந்திப்பு வித்தியாசமாக இருந்தது. இந்த போராட்டத்தில் நீங்கள கைதாவீர்களா என்று காந்திஜியிடம் நிருபர்கள் கேட்டனர். "இல்லை, இந்த முறை நானாக கைதாகும் பிரச்சினையே எழவில்லை. அப்படியே கைது செய்யப்பட்டாலும் உண்ணாநோன்பு போன்ற பழைய முறைகளை கையாளுவேனா, இல்லையா என்பதை இப்போது ஒன்றும் கூற முடியாது" என்று மர்மமாக காந்திஜி பதில் கூறினார்.

இன்னும் உச்சத்தில் காந்திஜி சொன்னார். "பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் முன் கூட்டியே என்னை கைது செய்தால் நான் கைதான இரண்டு வாரங்களுக்குள்ளேயே நாடு முழுக்க இறுதி போராட்டம் துவங்கி விடும். அந்த போராட்டம் துவங்கிய உடனேயே பலாத்காரச் செயல்கள் நாடு தழுவிய அளவில் வெடிக்கும். இந்த முறை அப்படிப்பட்ட பலாத்கார புரட்சி ஏற்பட்டால் நான் அதை பொருட்படுத்த மாட்டேன்”.

பகத்சிங் போராட்ட முறையை காந்திஜி அங்கீகரிக்கவில்லை. பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்துக்கு எதிராக அடையாளப்பூர்வமாக டில்லி மத்தி சட்டசபையில் பகத்சிங் வெடிகுண்டு வீசினார். யாரையும் காயப்படுத்தும் நோக்கத்தில் அல்ல என்றும் கூறினார். பகத்சிங்கிற்கோ மரண தண்டனையை வெள்ளையர்கள் 23.03.1931 அன்றுதிருட்டுத்தனமாக நிறைவேற்றினர்.

”பகத்சிங்கை தூக்கிலிட்டதன் மூலம் சுதந்திர இந்தியாவின் கூர்வாள் உறையிலிருந்து உருவப்பட்டு விட்டது. அதற்கு காரணமான பிரிட்டிஷாரை பழிக்குப் பழி வாங்காமல் உறைக்குள் வாள் திரும்பாது” என்று கவிக்குயில்சரோஜினி நாயுடு கூறினார்.

காந்திஜி நினைத்திருந்தால் பகத்சிங்கின் தூக்கு தடுக்கப்பட்டிருக்கும் என்ற கருத்தும் அப்போது உலவியது. பகத்சிங்கின் போராட்ட வடிவத்தை காந்திஜி ஏற்றுக் கொள்ளாததால் காந்திஜி கண்டு கொள்ளவில்லை என்று அப்போது பேசப்பட்டது. இவையெல்லாம் 1931-களில் நடந்தது.

மேலும் பத்தாண்டுகள ஓடின. பம்பாயிலிருந்து வெளியாகும் நியூஸ் கிரானிக்கிள் என்ற பத்திரிகையில் காந்திஜியின் அறிக்கை வெளிவந்தது.

”ஒரு வெகுஜன இயக்கத்தில் பலாத்காரப் போராட்டங்களும் செயல்களும் உட்பட்டவைதான், அங்கீகரிக்கப்பட்டவைதான்” காந்திஜியின் அறிக்கையா என்று பிரிட்டனுக்கே கிலி பிடித்து விட்டது. பட்டாபி சீத்தாராமையா அப்போது காங்கிரஸ் கட்சியின் புகழ் பெற்றத் தலைவர். காங்கிரஸ் கட்சித் தலைவர் தேர்தலில் நேதாஜியை எதிர்த்து நின்றவர்.

'பட்டாபி சீதாராமையாவின் தோல்வி எனது தோல்வி’ என்று காங்கிரஸ் கட்சி தலைவர்களுக்கு ஒரு சுற்றறிக்கை அனுப்பினார். ’ஆந்திர சுற்றறிக்கை’ என்று அந்த அறிக்கை அழைக்கப்பட்டது.

தந்திக் கம்பங்களை அறுக்கவும் தபால் ஆபீஸ்களை கைப்பற்றவும் தண்டவாளங்களையும் பாலங்களையும் வெடி வைத்து தகர்க்கவும் அந்த சுற்றறிக்கைஅனுமதி தந்தது..08.08.1942-ல் பம்பாயில் அகில இந்திய காங்கிரஸ் மாநாடு நடைபெற்றது. மௌலானா அபுல்கலாம் ஆசாத் மாநாட்டுக்கு தலைமை தாங்கினார். ஆகஸ்டு போராட்ட தீர்மானம் இந்த மாநாட்டில் நிறைவேற்றப்பட்டது.

”சாம்ராஜ்ய நாடுகளின் சொத்துக்கள் ஆதிக்கம் புரியும் வல்லரசு நாட்டின் பலத்தை அதிகரிப்பதில்லை. மாறாக சுமையாகவும் சாபக்கோடாகவும் விளங்குகிறது. நவீன ஏகாதிபத்திய ஆட்சிக்கு இணையற்ற உதாரணம் இந்தியாவில் உள்ள பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கமாகும். எனவே, இந்தியாவிலிருந்து உடனடியாக பிரிட்டஷ் ஆட்சி வெளியேற வேண்டும். என்ற கோரிக்கையை அகில இந்திய காங்கிரஸ் கமிட்டி முழு பலத்துடன் மீண்டும் ஒரு முறை வலியுறுத்துகிறது” என்று இந்த தீர்மானம் விரிவாகப் பேசியது. இந்திய மக்கள் அனைவரும் கட்டுப்பாடான ராணுவ வீரர்கள் போல்

ஒற்றுமையுடன் பணியாற்றி காந்திஜியின் கட்டளைகளை நிறைவேற்ற அந்த தீர்மானம் அறைகூவி அழைத்தது. இந்த போராட்டத்தில் காங்கிரஸ் கட்சி தடை செய்யப்பட்டதால் போராட்டத்தில் ஈடுபடுவோர் தமக்குத்தாமே வழிகாட்டியாக மாறி முடிவுகளை எடுத்துச் செயல்பட காந்திஜியின் கட்டளைகள் அனுமதி வழங்கின.

இந்தத் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்ட இரவே காந்திஜி, ஜவகர்லால் நேரு, அபுல்கலாம் ஆசாத், வல்லபாய் படேல் உள்ளிட்ட தலைவர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர். அவர்கள் எந்த கொட்டடிகளில் அடைக்கப்பட்டனர் என்பது கூட வெளி உலகிற்கு தெரியாது. சுதந்திர போராட்டத்தில் ஈடுபட்டவர்கள் தமக்குத்தாமே வழிகாட்டிகளாக மாறினர். மிதுனம், ஆஸ்தி., சதாரா போன்ற மாவட்டங்களில் விடுதலை இயக்க வீரர்களால் காவல் நிலையங்கள் கைப்பற்றப்பட்டன. காவல்துறையினர் லாக்கப்பில் அடைக்கப்பட்டனர். பல இடங்களில் சுதந்திர இந்திய அரசு கிளைகள் உதயமாகின. அரசுக் கருவூலம் போராட்டக்காரர்கள் வசம் வந்தது. 

இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தில் 1930-ல கார்வால் கலகம் நடந்தது. விடுதலைப் போராட்டக்காரர்கள் முஸ்லீம் மதத்தினர், சிப்பாய்கள் இந்து

மதத்தினர், எனினும் சிப்பாய்கள் போராளிகளை சுட மறுத்தனர். தல்வார் கப்பல் படை எழுச்சியும் கூட இந்து-முஸ்லீம் இணைந்து நடத்தியதுதான். வன்முறை வெடித்த பல போராட்டங்களில் இந்தியாவை ஒரு வெறிக்கூட்டத்திடம் ஒப்படைக்க முடியாது என்று காந்திஜி கூறிவந்தார். 

அப்படிப்பட்ட காந்திஜியே போராட்டவீர்ர்களை தம்மை தாமே வழிகாட்டிகளாக மாறச் சொன்னார் என்றால் மாற்றத்தின் அழுத்தத்தை நாம் உணர முடியாதா. காந்திஜி மட்டுமல்ல, அவரது இதயமாக, ஆன்மாவாக இருந்த அவரது சீடர்களும் தமது கருத்துகளை அப்படித்தான் முழங்கினர். காந்திஜியின் செயலரான மகாதேவ தேசாய் அரிசன பத்திரிக்கையில் ஆகஸ்டு போராட்டம் பற்றி பின்வருமாறு எழுதினார்.

”இந்த முறை நமது போராட்டம் சாத்வீக வழிப்படியே இருந்தாலும் அவை நம்முடைய எதிரியின் சகல நடவடிக்கைகளிலும் குறுக்கிடுவதாக அமைய வேண்டும்”. ஓடும் ஆற்று நீரில் கால்களிலிருந்து மண் அரிக்கப்படுவதுபோல் அகிம்சா முறை1940-களுக்கு பிந்தைய காலத்தில கரைந்து கொண்டிருந்தது. 

1947-ல் இந்தியா சுதந்திரம் பெற்றது. அதற்கு காரணம் மக்களின் பேரெழுச்சி. இதனை முடுக்கிவிட்டதில் காந்திஜியின் புது விசை முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. காந்தி அடிகளின் வரலாற்றில் இந்த பக்கங்களும் உரிய முக்கியத்துவம் பெறவேண்டும்.

 காய்தல் உவத்தல் இன்றி, விருப்பு வெறுப்பி இன்றி காந்திஜியும் காந்தியமும் மென்மேலும் ஆய்வு செய்யப்பட வேண்டும் என்று கோரிக்கை வைக்கலாமா?

சான்று ஆதாரங்கள்:

1. இன்றைய இந்தியா – ரஜினி பாமிதத்

2. சத்திய சோதனை – மகாத்மா காந்தி

3. வரலாறு படைத்த வழக்குகள் – சிவலை இளமதி

4. மகாத்மா ஒர் மார்க்சிஸ்ட் மதிப்பீடு (எஸ்.ஏ. டாங்கே, ஹிரேன் முகர்ஜி,

சர்தேசாய், மோகித்சென்)

Interest part of education loan repayment is tax deductible

Live Mint ;Wed, Oct 02 2013. 06 16 PM IST

However, the principal repayment will not qualify for tax benefit.

To pursue higher studies, I took an education loan of Rs.7 lakh. Now that I am employed, I pay around Rs.15,500 as equated monthly instalment (EMI) including interest. Am I eligible for any tax benefit?

—R.D. Mehta

The interest paid on an education loan taken to pursue higher education qualifies for tax benefit/deduction. However, the principal repayment will not qualify for tax benefit. Accordingly, out of the total monthly EMI of Rs.15,500, you can avail deduction only towards interest portion of the EMI. The deduction can be availed for eight financial years (FYs) starting from the FY in which you have started paying interest.

Further, the tax deduction is allowed only if the education loan has been availed from any banking company or notified financial institution or any approved charitable institution. Higher education includes any course of study pursued after finishing senior secondary examination or its equivalent from any recognized school, board or university or any other authorized authority.

Should you prepay your student loan?

BL : B Venkatesh :Oct 3, 2013:  

Individuals are increasingly taking a student loan to fund their higher education.

If you are one of them, you have a choice once you become gainfully employed — to either prepay your student loan or invest that additional money to create wealth to meet future life goals.

In this article, we discuss why your choice is primarily a function of your emotional well-being, and not just driven by factors such as tax benefits, prepayment penalty and interest savings.

Asset-loan linkage

For most of you, an education/student loan is your first borrowing, and certainly not the last. During your working life, you would borrow to buy a house or replace your car. There is a significant difference between your student loan and the others.

Your student loan helps in improving your human capital, which is the present value of all your future income during your working life. The problem is that many of you take up jobs in sectors that may be unrelated to the specialisation that you mastered in your business school. You may have, for instance, specialised in finance but would have started your career in a technology company. You may eventually benefit from your finance specialisation. But the immediate linkage between the borrowing cost and the creation of the asset (human capital) may not be strong.

This is quite different from a home or car loan that you take during your working life. With such loans, you typically acquire physical assets, which could appreciate or depreciate in value over time. Importantly, the borrowing leads to realising immediate tangible benefits. And that is the reason why the decision whether to prepay your student loan should be treated differently from prepaying other loans.

Given the above factors, systematically prepaying your student loan leads to better emotional well-being and helps you in crafting a disciplined path to creating wealth. How?

Emotional well-being

Suppose you start your career with post-tax monthly salary of Rs 75,000 with a monthly student-loan payment of Rs 20,000. Further, suppose you choose to repay Rs 30,000 every month including prepayment of Rs 10,000.

Having managed your living expenses without Rs 30,000 every month, you can continue doing so even after you repay the loan! You can invest this amount in mutual funds thereafter to create wealth for future needs. Of course, you could alternatively repay Rs 20,000 and independently set up a systematic investment of Rs 10,000 every month. So, why is prepayment better?

The reason has to do with your emotional well-being. In the initial years of your career, you are busy gaining a foothold in your profession. A student loan may be a cause for concern, especially, if you work in an industry whose fortunes are cyclical. Why? Worst-case scenario, you could lose your job because of industry downturn and your investment portfolio could also lose value because of market decline! What will you do?

Now, you may ask about the possibility of both events happening at the same time. The likelihood of 2008 sub-prime-like crisis happening in the near-future may be small, but the anxiety that it could happen can have a debilitating effect on your emotional well-being. And remember, your emotional strength is important to take sound financial and professional decisions.

Conclusion

The emotional stress of unpaid student loan in the initial years of your career can be overwhelming. The penalty for prepaying the loan, if any, and the personal-tax benefit on regular interest payments, assuming tax laws remain the same, cannot be meaningfully compared to the emotional stress of carrying the loan. But before you decide to prepay your student loan, create adequate emergency fund to meet situations such as temporary loss of income and medical emergencies.

(The author is the founder of Navera Consulting, a firm that offers wealth-mapping and investor-learning solutions. Feedback may be sent to knowledge@thehindu.co.in)

BLURB: Because of the characteristic of the asset that you create from your student loan, your prepayment decision is based more on your emotional well-being than on the interest cost you save by prepaying.

(This article was published on October 3, 2013)