Friday, March 1, 2013

Budget 2013 reactions ...Cartoon




About Shreyas Navare

Shreyas Navare is Editorial Cartoonist, Hindustan Times. A brand manager by profession at a private bank, he holds an MBA from IIT-Bombay. Shreyas has covered elections in six Indian states through the eyes of a cartoonist on behalf of HT. He has held many cartoon exhibitions, one of which was inaugurated by the President of India in 2006. His first solo international cartoon exhibition was held at Bangkok in 2011.

Patience please: Chidambaram

Chidambaram says cutting the current account deficit is tougher and ‘can only be done if we are able to export more, or import less, or do both,’ with the emphasis being on boosting exports. Photo: B. Mathur/Reuters
Chidambaram says cutting the current account deficit is tougher and ‘can only be done if we are able to export more, or import less, or do both,’ with the emphasis being on boosting exports. Photo: B. Mathur/Reuters


Live Mint ;Sahil Makkar ; Fri, Mar 01 2013. 01 17 AM IST
New Delhi: Finance minister P. Chidambaram addressed a press conference after presenting his eighth budget in Parliament, saying the government would follow up on steps taken in the annual fiscal package with “another set of measures and decisions”. “There are many thing I would have liked to have done, but one has to be patient and wait till the appropriate time,” Chidambaram said. He said the main thrust of the budget was to signal to the world that India was on a fiscally prudent path and serious about cutting the fiscal deficit. But cutting the current account deficit is tougher and “can only be done if we are able to export more, or import less, or do both,” he said, adding that importing less was not viable given India’s dependence on oil imports, and the emphasis must be on boosting exports. On economic growth, he said the immediate goal was to accelerate it to a pace above 6%, which would signal that the economy is back on the path of recovery. Edited excerpts from the press conference:
On the credibility of the fiscal deficit estimate:
The numbers are absolutely credible. We have worked on the numbers in the last couple of months. The fuel subsidy bill is likely to be smaller because we are correcting diesel prices and we have capped LPG (liquified petroleum gas). Therefore, there is every reason to believe the bill will be lower this year.
Similarly, the food subsidies, the normal food subsidy is expected to be Rs.80,000 crore and then taking into account the Food Security Act, adds another Rs.10,000 crore. If the Food Security Act requires more money, we will definitely add more money. But, that is after the Food Security Act is passed. Once it is passed, we can do our sums again.
As far as tax revenues are concerned... if we assume that next year the economy grows above 6%, there is no reason to assume tax revenues will grow at a lower rate than 16%-17%. We have assumed 18%. The extra one comes from the additional resource mobilization. We have stated that on the direct and indirect taxes sides, we will get around Rs.18,000 crore of additional resource mobilization. If you add the rates, it makes up the 19% growth rate in the tax revenues.
On concerns over the tax treatment of investments routed through Mauritius and other countries with bilateral tax treaties with India:
The section that you are referring to has two parts. One that deals with GAAR (general anti-avoidance rules), which is not relevant to the present as GAAR will come into being in 2015.
The other part is already there and an explanation has been added. It’s possible in that there is a certain ambiguity due to the wording. Let me clarify. DTAA (double taxation avoidance agreements) have two major conditions. One is of residency and the other is that the person must be the beneficial owner. For example, in the case of interest income and dividend income or royalty, you must be a resident and also the beneficial owner to claim the benefit. Same for royalty. In some case, either one or both will apply. All that the clarifications say is that if you produce a tax-residency certificate, that is a complete answer for residency, but the beneficial owner is still not certified. That is a separate requirement that needs to be satisfied.
I have not written the treaty. They have been written by different administrations at different times.
As far as beneficial ownership is concerned, that is a matter of fact and law.
On expected earnings from the auction of spectrum:
We have taken note of the fact that this year the spectrum auction did not yield the amount that originally was assessed. Last year they thought it will give you Rs.40,000 crore, but it has actually given a very paltry amount of a little over Rs.1000 crore.
But for next year, we have got a written statement from the department of telecommunications, which divides the spectrum revenues into licence fees, revenue-sharing and the one-time fee... and the quantity of spectrum that they will auction.
It’s after they have given us in writing how the cash will flow (that) we have taken this amount into account, but if there are any unexpected developments we’ll factor them in later. But the spectrum will be auctioned. May not be auctioned in the second round, but sometime or other it has to be. If a serious telecom player wants to remain in the Indian market, he must acquire spectrum. So for the present there’s a lot of uncertainty, but I’m sure it will be resolved.
On timelines for introduction of the proposed goods and services tax (GST) and direct taxes code (DTC):
On DTC, we have set a deadline. I hope to bring back the Bill to the Parliament by the end of the budget session. As far as GST is concerned, I cannot lay down any deadline. It depends on the state finance ministers. I have gone by their minutes. They talk about the constitutional amendment, a GST model law and compensation. To show my commitment to GST, I have set aside Rs.9,000 crore as the balance of the first instalment, so now the ball is in their court. I hope to be able to meet them shortly and, if they are willing to take one step forward, we are ready and willing. If we can forge a consensus, we should have a GST constitutional amendment draft and a GST bill draft in a few months. On Vodafone, we can’t discuss case-specific matters. The amendments that were introduced by my predecessor may have arisen as a result of a judgement of a court in order to clarify an earlier law of Parliament.
Vodafone has now offered conciliation and that matter will go to the cabinet. If they accept, then the matter will go to conciliation, as different from arbitration. The larger question of how retrospective laws must be applied in given places, that’s a larger question, it has nothing to do with the Vodafone issue.
On cash transfers and subsidies:
What we are saying is there are three pillars to the DBT (direct benefit transfers), one is a digitized beneficiary list, district-wise, throughout the country, about 600-700 districts. We need these under each scheme. The second pillar is the bank account. For each beneficiary, there must be a bank account. The third pillar is the Aadhaar number.
For most schemes, the first pillar is more or less there, but we have now told the ministries and the departments, “please prepare lists for all districts”. The second pillar is rather easily doable. Once the list is available, the banks have assured me they will immediately open bank accounts for those names on the list. It is the third one that was lagging behind, but they are catching up.
Once these pillars are in place, more and more of the benefits will be transferred, but as I see it, the food subsidies and the fertilizer subsidy will be among the last subsidies to be transferred because they are more complicated and there are many more beneficiaries. Our intention is to transfer all the benefits through DBT, but in my view food and fertilizer will come at the very end.
On tax surcharge imposed on the rich:
Our tax rates are comparable to other countries. The surcharge would be imposed for one year and that surcharge adds a small cost not to somebody who is already making a Rs.10 crore profit. So I don’t think it’s a huge burden and I am pretty sure they will pay cheerfully as it’s only for one year.
On increased expenditure:
Demand is boosted by government expenditure, but government expenditure has both good and bad sides.If there is too much government expenditure, it boosts aggregate demand and leads to inflation. And if it is too little, then it affects growth; so skill is in finding the right amount of government expenditure. The year going by has already been done, we have already had low growth, but what you should now look at now is whether we have budgeted adequately for the next year. We have a total budget of over Rs.16 trillion and, of that, Rs.5.50 trillion is plan expenditure. And for the next year, it is adequate.
On possibility of extending the surcharge:
Because revenues are under pressure this year, we have said we need to raise revenues for this year. We are raising revenues for 2013-14. But if in this year, growth picks up, close to 6.2% or 6.3%, then it will give us adequate revenue and then we don’t need surcharge. The surcharge is required only as a bridge.
On transfer-pricing issues:
As you can see in the OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development) document, it says we cannot allow tax bases to be eroded, nor can we allow international companies to distribute profits in different jurisdictions. If OECD countries can talk about erosion of tax bases, we should also be concerned. As a developing country, we must protect our tax base, otherwise where will we get tax? We have a system of law in the country and individual cases have to be decided on merit.
In one particular case of Shell, I have decided to refer the matter to the attorney general to interpret a section because it talks of a large amount of money.... We are not making any pre-judgement in our tax liability.
On differentiation between foreign institutional investment (FII) and foreign direct investment (FDI) in Indian companies, and what constitutes a beneficiary donor:
As far as FDI and FII are concerned, what I said today is an internationally accepted practice. Below 10% is treated as FII, and above 10% as FDI. Broad principle is in line with the international practice. We will appoint a committee to see how broad principle should be applied in various sectors and committee will come back.
Beneficial owner must be the person who is entitled to benefit of the gain. For example, I can have an agent and I can invest through an agent and dividend cheque in name of agent. The agent may be the resident of a particular jurisdiction, but the beneficial owner is somewhere else. All DTA (double taxation avoidance) agreements clearly have two conditions—residents and beneficial owners. In some cases, it is both. In case of royalty, it is both. In case of interest also, two conditions. There should be a clear distinction between resident and beneficiary.
On Samajwadi Party’s opposition to the budget:
Budget will pass. No need for concern. Finance Bill will also pass. Let there be a debate in Parliament. Let objections come before Parliament. I will answer objections but am confident that budget will pass. Let them say it on floor of Parliament and we will answer why the budget is not anti-poor.
Shauvik Ghosh, Cordelia Jenkins and Neha Sethi of Mint contributed to the story.

Quote For this Week :Rewards and Awards will follow your Hard Work



There is no substitute for Hard work

Rewards and Awards will follow your Hard Work

You are always a winner my dear Super champ.

Go Ahead and Forge Ahead da

சிங்கப்பூர் போதுங்க!



 சிங்கப்பூர் போதுங்க!
கிரி on FEBRUARY 28, 2013


சிங்கப்பூரில் உள்ள எங்கள் அலுவலகத்தில் உள்ள சர்வர் அறை AC யை மாத சர்வீஸ் செய்ய ஒரு நிறுவனத்துடன் ஆண்டு ஒப்பந்தம் போட்டுள்ளோம். மாதம் ஒருமுறை அனைத்தும் சரியாக உள்ளதா! என்று சோதனை செய்து செல்வார்கள். இவ்வாறு வரும் ஊழியர்களிடம் எப்போதும் நான் சகஜமாக பழகுவேன். இதில் மூவர் அவ்வப்போது மாறி விட்டாலும், வரும் எவராக இருந்தாலும் உடனே நன்கு பழகி விடுவார்கள். சீன நிறுவனம் என்றாலும் அதில் தமிழர்கள் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் பணி புரிகிறார்கள்.
இதில் ஒருவர் கடந்த இரு மாதங்களுக்கு முன், அவரது சொந்த ஊரான சென்னைக்கு, இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு நீண்ட விடுமுறையில் சென்று வந்தார். இவர் சிங்கப்பூரில் கடந்த 12 வருடங்களாகப் பணி புரிந்து வருகிறார். ஒவ்வொரு மாதம் வரும் போதும் ஊருக்கு சென்றீர்களா? குழந்தைகள் எப்படி உள்ளார்கள்? என்று விசாரிக்கத் தவற மாட்டார்.
இந்த முறை வந்த போது, தனக்கு வரும் ஜூன் மாதத்தோடு விசா முடிவடைவதாகவும், தான் நீட்டிக்கப் போவதில்லை என்றும், ஊருக்கே நிரந்தரமாகச் செல்லப் போவதாகவும், “சிங்கப்பூர் போதுங்க!” என்று கூறினார். பொதுவாக இது போல நான் கேட்டதில்லை அதனால், இயல்பாகவே இருக்கும் ஆர்வத்தில் “ஏன் செல்கிறீர்கள்?” என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர் கூறிய காரணங்கள் பின் வருமாறு.
12 வருடங்கள் இங்கே இருந்து விட்டேன். தற்போது விடுமுறையில் சென்றதில், மனைவி இரண்டாவது முறையாக கருத்தரித்து இருக்கிறார். இவரை பார்க்க ஆள் வேண்டும். என்னுடைய பெற்றோர்களோ அல்லது அவருடைய பெற்றோர்களோ பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்றாலும், எனக்கும் ஊரிலேயே இருக்கலாம் என்று தோன்றுகிறது.
இங்கே இருந்து சம்பாதித்ததில் சென்னை புறநகரில் வீடு கட்டி இருக்கிறேன். எங்களுக்கு சொந்த வீடு இருக்கிறது மற்றும் மற்ற இரு வீடுகளை வாடகைக்கு விட்டு இருக்கிறேன். அதில் மாதம் 8 ஆயிரம் வருகிறது. இந்த விடுமுறையில் சென்ற போது விலைவாசி / சென்னை வந்தால் எப்படி செலவுகளை சமாளிப்பது போன்ற விசயங்களை விரிவாகத் தெரிந்து கொண்டேன்.
சிங்கப்பூரில் இருந்தால், அவர்கள் தங்களுடைய தேவைகளை அதிகரித்துக்கொண்டே இருக்கிறார்கள். எவ்வளவு சம்பாதித்தாலும் அதற்கு செலவு இருந்து கொண்டே இருக்கிறது. புதிதாக ஏதாவது வாங்கிக்கொண்டே இருக்கிறார்கள். இதற்கு ஒரு முடிவே இல்லாமல் இருக்கிறது. இது போல இருந்தால் நான் எப்படித் தான் ஊருக்குப் போவது? எனக்கும் ஊரில் இருக்க வேண்டும் என்று ஆசையாக உள்ளது.
இங்கே என்னைப் போன்ற பெரும்பாலனவர்கள், ஊருக்குச் சென்றால் என்ன செய்வது என்று தெரியாமலே இங்கேயே தொடர்ந்து இருக்கிறார்கள். அதோடு இங்குள்ள சொகுசும் அவர்களுக்கு நன்கு பழகி விடுகிறது. ஊரில் இருந்தால் வீட்டில் உள்ளவர்கள் தொந்தரவு, உறவினர்கள் கேள்வி, அதோடு சம்பளமும் குறைவாகக் கிடைக்கும். குடும்பத்தில் ஏதாவது பிரச்சனை என்றால், இங்கே இருந்து தொலைபேசியிலேயே பேசி சமாளிக்கலாம். அதே ஊரில் இருந்தால், அனைத்தையும் நேரிலேயே எதிர் கொள்ள வேண்டும். இங்கே இருந்தால் வேலை இருந்தாலும், முடிந்த பிறகு கேள்வி கேட்க ஆளில்லை நம் விருப்பம் போல இருக்கலாம்.
எனவே இங்குள்ளவர்கள் ஊருக்குச் செல்ல யோசிக்கிறார்கள். ஊருக்குச் சென்றால் சரியான வேலை கிடைக்காது, சிரமப்பட வேண்டும் என்று பயப்படுகிறார்கள். இதனால் இங்கேயே தங்கள் பணியை நீட்டித்துக்கொண்டே இருக்கிறார்கள்.
தேவைகளை குறைத்தாலே நம்மால் நிம்மதியாக இருக்க முடியும் என்று தோன்றுகிறது. எனவே, இது வரை சம்பாதித்தது போதும் என்று முடிவு செய்து விட்டேன். இனி குடும்பத்துடன் இருக்கவே விருப்பப்படுகிறேன். வாடகை 8 ஆயிரம் வருகிறது, சொந்த வீடுள்ளதால் வீட்டு வாடகை இல்லை. எப்படியும் நான் ஊருக்குச் சென்று சும்மா இருக்கப் போவதில்லை ஏதாவது இது போல AC மெக்கானிக் வேலை செய்யப் போகிறேன் எனவே, இது என் வாழ்க்கைத் தேவைக்குப் போதும்” என்று கூறினார்.
உண்மையில் இவர் கூறுவதை கேட்கவே எனக்கு ஆசையாக இருந்தது. எவ்வளவு அழகான, நடைமுறை உண்மையை பிரதிபலிக்கும் பேச்சு.
குறிப்பு: வெளிநாட்டில் IT பணியில் இருந்து ஊருக்கு வந்தவர்கள் பெரும்பாலும் கொஞ்ச நாள் வெளிநாட்டுப் பெருமை, அங்குள்ள பணிச் சூழல், சொகுசு, மற்ற பொது வசதி பற்றிப் பெருமை பேசுவதை கவனித்து இருப்பீர்கள் அதோடு கடுப்பும் ஆகி இருப்பீர்கள். இது IT துறையில் உள்ளவர்கள் மட்டும் செய்வதல்ல, எந்த ஒரு வேலையில் இருந்து வருபவரும் செய்வதே. இங்கே கட்டடப் பணியில் இருப்பவர்கள் கூட நம் ஊரில் வந்து வேலை செய்ய வேண்டி வந்தால், சிங்கப்பூரில் வேலை செய்தது போல வராது என்று பெருமை பேசுவார்கள். அது உண்மையும் கூட. பல சொகுசுகளை அனுபவித்து திடீர் என்று மாறும் போது அதைக் கண்டு அவர்கள் வெளிப்படுத்தும் “ஆதங்கம்” அதிகமாகச் சென்று “பந்தா” என்பது போல ஆகி விடுகிறது. இது பற்றி வேறு ஒரு பதிவில் விளக்கமாகக் கூறுகிறேன். கொசுறுவாக கூறக் கூடிய விசயமல்ல இது.
 இது இன்னொரு நண்பன் அனுபவம்
இது என்னுடைய IT துறையில் இருக்கும் நண்பன் கூறியது. “இங்கு போதுமான அளவிற்கு சம்பாதித்து விட்டேன். IT துறை அல்லாது மரம் வளர்ப்பு, விவசாயம் போன்ற துறைகளில் எனக்கு ஆர்வம் அதிகம் எனவே, என்னுடைய நிறுவனத்தையும் கவனித்துக்கொண்டு [இவருக்கு சென்னையில் ஒரு IT நிறுவனம் உள்ளது] உடன் எனக்குப் பிடித்த மற்ற விசயங்களிலும் கவனம் செலுத்தப் போகிறேன். அதோடு, குழந்தைகள் வளர்ந்து வருகிறார்கள். எனவே, அவர்கள் நம் இந்திய சூழலில் வளருவதையே விரும்புகிறேன். அடுத்த 10 வருடங்களில் IT துறை அல்லாத மற்ற துறையில் முழுவதுமாக இறங்கும் அளவிற்கு என்னை தயார் படுத்துவதே என்னுடைய தற்போதைய நோக்கம்” என்று கூறினார்.
இவர் வரும் 2013 ஏப்ரல் மாதத்தோடு நிரந்தரமாக இந்தியா செல்கிறார். குழந்தைகளை பள்ளியில் சேர்க்கவும் சரியான தருணம் இது. இவர் சிங்கப்பூரில் கடந்த ஆறு வருடங்களாக இருக்கிறார்.
இவருக்கு, இயற்கை வேளாண்மை, தமிழர்கள் பாரம்பரியம், கலாச்சாரம் போன்றவற்றில் ரொம்ப ஈடுபாடு. பேசுவதுடன் நிறுத்திக்கொள்ளாமல் அது குறித்து மேலும் தகவல்களை சேகரித்து / பார்வையிட்டு தன்னை தயார்படுத்தி வருகிறார். தன்னுடைய குழந்தைகள் ஆங்கிலம் மட்டுமே அறிந்து, தமிழ் தெரியாமல் போய் விடக் கூடாது என்று தன்னுடைய குழந்தைகள் வளர்ப்பில் கூட இதை கவனமாக செய்து வருகிறார். வீட்டில் பேசும் போது தமிழுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கிறார் காரணம், தற்போது இங்குள்ள [சிங்கப்பூர்] குழந்தைகள் பெரும்பாலும் தமிழ் பேசாமல் ஆங்கிலம் மட்டுமே பேசுகின்றன. நம் ஊரிலும் இப்படித்தான் என்றாலும், இங்குள்ள அளவிற்கு மோசமல்ல.
இதில் நான் கூறிய இருவருமே தொடர்ந்து சிங்கப்பூரிலேயே இருக்க வாய்ப்புகள் உள்ளவர்கள் ஆனால், அவற்றைத் தொடராமல் இந்தியா செல்கிறார்கள். இருவருமே ஒவ்வொரு எல்லையில் தங்கள் பணியில் இருப்பவர்கள். ஒருவர் AC மெக்கானிக், இன்னொருவர் IT துறை.
பொதுவா நண்பர்களுடன் தனிப்பட்ட முறையில் பேசுவதை இங்கே பதிவாக எழுதுவதில்லை. பதிவர்களிடம் நான் அளவாக பேசுவதற்கான காரணமும் இது தான். நாம் தனிப்பட்ட முறையில் கூறும் கருத்துக்களைக் கூட “ஆஹா! பதிவு எழுத ஒரு மேட்டர் கிடைத்தது” என்று எழுதி நம்மை சங்கடத்திற்கு ஆளாக்கி விடுகிறார்கள். இதை எழுதும் போது இருவரிடமும் அனுமதி பெற்றே எழுதினேன். என்னுடைய IT நண்பனிடம் இது பற்றி எழுத அனுமதி கேட்ட பொழுது, “இதை அனைவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் அனைவரிடமும் பகிரப்பட வேண்டும்” என்று கூறியது அவருக்கு உண்மையில் இதில் இருந்த இருந்த ஆர்வத்தைக் காட்டியது.
நான் இவர்கள் இருவர் கூறியதின் கலவையே! நான் என்னுடைய கடனைக் கட்டவே சிங்கப்பூர் வந்தேன் அதோடு, அனைவருக்கும் இருக்கும் இயல்பான வெளிநாட்டு ஆர்வம்.  வெளிநாட்டிலேயே  நிரந்தரமாக இருக்க வேண்டும் என்பது என்னுடைய விருப்பமல்ல. இது தற்போது எடுத்த முடிவல்ல, நான் இங்கு வரும் முன்பே எடுத்தது. நான் இங்கு வந்து 5 வருடம் 5 மாதங்கள் ஆகி விட்டது.
ஒரு சிலர் “இந்தியா பிடிக்கவில்லை, குற்றங்கள், ஊழல்கள் அதிகம், இங்குள்ள வசதிகள் எனக்கு பிடித்துள்ளது. நான் குடியுரிமை [Citizenship] பெற்று அதே நாட்டிலேயே இருக்கப் போகிறேன்” என்று கூறுகிறார்கள். அது அவர்களுடைய தனிப்பட்ட எண்ணங்கள் / விருப்பங்கள். எனவே, இதில் தவறாக நினைக்க எதுவுமில்லை. நாம் இப்படி இருக்க நினைப்பதால் அனைவருமே நம்மைப் போலவே நினைக்க வேண்டும் என்பது சரியான ஒன்று அல்ல.
எங்களுக்கு கடன் அதிகளவில் இருந்தது. நான் இங்கே வந்ததே முக்கியமாகக் கடனைக் கட்டத்தான். கடனைக் கட்டி விட்டேன். நாங்கள் வாங்கிய இடத்தில் வீடு கட்டிக்கொண்டு இருக்கிறோம். அதற்குண்டான கடனை நாங்கள் இதற்காகவே முன்பே திட்டமிட்டு வாங்கிய இடத்தை விற்றும், என்னுடைய சம்பளத்தைக் கொண்டும், அடுத்த வருட நடுவில் கட்டி விடுவேன் என்று நினைக்கிறேன். அதன் பிறகு எனக்கு இங்கே இருக்க வேண்டிய மிகப்பெரிய தேவை இல்லை. எனக்குண்டான அடிப்படைப் பிரச்சனைகள் / தேவைகள் முடிந்து, ஓரளவு சேமித்த பிறகும், தொடர்ந்து நான் வெளிநாட்டிலேயே இருந்தால், அது சொகுசு / ஆடம்பரத் தேவைக்காக மட்டுமே இருக்க முடியும். நம்முடைய ஆசைகளுக்கு முற்றுப் புள்ளி என்பதே கிடையாது!
அவ்வாறு இருந்தால், நான் மேலும் சேமிக்க முடியும் என்றாலும், அதற்கான தேவைகள், மேலே அவர் கூறியது போல, வந்து கொண்டே தான் இருக்கும். இன்னொரு இடம் வாங்க வேண்டும், அது வாங்க வேண்டும் இது வாங்க வேண்டும் என்று, நம்முடைய ஆசைக்கு என்றும் எல்லையே கிடையாது. நம்முடைய தேவைகளை குறைத்துக்கொண்டாலே நமக்கான சிரமும் குறைகிறது, அதற்காக அனைத்தையும் துறந்தும் இருக்க முடியாது. கட்டுப்பாடான ஆசைகள் நமக்கு / நம் குடும்பத்திற்கு நல்லது என்பது என்னுடைய தனிப்பட்ட கருத்து.
நான் அடுத்த வருட [2014] இறுதியில் இந்தியாவே திரும்பி விடலாம் என்று கடந்த வருடமே [2012] முடிவு செய்து விட்டேன் ஆனால், ஒருவேளை இடையிலேயே செல்ல வேண்டி இருந்தாலும் இருக்கலாம் / அடுத்த வருட இறுதியில் செல்லும் போது சரியான வேலை / மாற்றல் கிடைக்க வேண்டும் / குடும்ப சூழ்நிலை காரணமாக இன்னும் ஒரு வருடம் கூடுதல் ஆகலாம். எதுவும் நாம் நினைத்தது போல நடப்பதில்லையே. “நடக்கும் நடக்காது” என்பது வேறு விஷயம் ஆனால், நாம் திட்டமிட்டு வைக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் எனக்கு எப்போதும் உண்டு, அதைத் தான் தற்போதும் செய்து இருக்கிறேன்.
இவர்கள் இருவரும் என்னுடைய முடிவை இன்னும் உறுதியாக்கி இருக்கிறார்கள் என்பதே உண்மை. என் நண்பன் கூறியது போல, எனக்கும் IT துறை சாராத பல்வேறு விருப்பங்கள் உண்டு இருப்பினும், நம் விருப்பங்களை விட “நிதர்சனம்” என்ற ஒன்றுள்ளதே!

India's Cycle of Recklessness and Reform






Unless Delhi holds itself accountable, it will periodically face crises.


India's cycle of crisis and reform is predictable as clockwork. Ever since it faced a balance of payments crisis in 1981, the country has found itself in some macroeconomic trouble at the start of every decade. This, in turn, has pushed its reactive policy makers into reform mode.
The same pattern has been at play over the past year, with the economy slowing sharply to 5%, inflation stubbornly high at 10% and the fiscal and current account deficits widening sharply. The threat last summer of India's sovereign rating being downgraded to junk status finally galvanized policy makers into taking some corrective measures. They liberalized foreign investment in retail and airlines, and took aim at the subsidy system.
Finance Minister Palaniappan Chidambaram's budget speech Thursday was expected to further confirm these newfound reformist urges. Unfortunately, it failed to bolster the government's market-friendly credentials.
The finance minister did seem to stick to fiscal prudence by meeting a budget deficit target of 5.3% of GDP for the fiscal year that ends this March and promised to bring the number down to 4.8% in the next. However, the math involved some Robin Hood economics of soaking the rich to pay the poor. Mr. Chidambaram hiked allocations to the government's pet welfare schemes even as evidence keeps mounting that such spending is leading to higher wage inflation and lower worker productivity.
What's more discomforting is that this budget made little provision for a food security bill, which aims to provide food grains at heavily subsidized prices to more than half of India's population. If enacted as currently planned, this welfare project could cost the country far more than the $1.8 billion provided in the budget.
To pay such bills, Mr. Chidambaram is already pinging India's companies for more revenue with a 5% surcharge imposed on their corporate tax. India already has one of the world's highest corporate tax rates, with a ranking of just above 100 out of 150 emerging markets. And it could go up higher.
Whenever the Indian government has relied on higher taxes to meet its revenue targets, the fiscal math has not worked out. A projected 19% rise in tax revenues seems too optimistic with nominal GDP growth unlikely to exceed 14% this year. Government spending is set to jump more than 16% in the coming year.
The finance minister began his speech by saying that if India has to achieve any of its social objectives, it has to return to a higher economic growth path of 8%. The problem is that last decade's growth surge deluded Indian policy makers into thinking that their economy has shifted to a permanently higher growth plane. They now conveniently blame the global downturn for much of their domestic woes without appreciating the fact that a synchronized boom across emerging markets was the only reason for India's accelerated growth last decade.
Indian policy makers believed the boom was locally manufactured and tried to counter the global downturn in 2008 by launching a sizeable fiscal and monetary stimulus. That seemed to work for a couple of years with growth outpacing the emerging-market average by an unusually large 3% in 2009 and 2010.
But in the absence of any economic reforms that could improve the economy's underlying potential, the levitation act couldn't last long. Inflation surged to double digits and for the first time in recent history, India's inflation rate climbed above the emerging-market average. India currently ranks an abysmally low 120 out of 150 on the relative inflation rankings compared to a historical ranking of 65.
Economic growth has now slipped to the emerging-market average of 5%, which is disappointing for a country with a per capita as low as $1,500 compared to the developing country average of $10,000. The only reason India has not paid an even heavier price for its spendthrift ways is that investors are still willing to keep some faith in its long-term prospects. Portfolio inflows remain strong with the country attracting around $30 billion in net inflows in 2012, helping fund the current account gap of $80 billion.
If there's a reason to be optimistic, it's that while national leaders in Delhi have been underachieving, India's many states are throwing up increasingly competent leaders. These chief ministers understand the connection between good politics and good economics. A number of states, from Gujarat to Orissa, unveiled their respective budgets over the past few weeks and have shown much greater fiscal responsibility by keeping their budget deficits within the 3% limit mandated by law. If a state violates the limit, it can lose access to funds from the central government.
The center too was supposed to show such restraint but no one can hold it accountable. It has indeed repeatedly violated the limit since launching the 2008 stimulus. What all this loose policy at the center signals is that India could do with more of a rules-based system.
For a start, a more independent central bank with an explicit inflation target will help check fiscal indiscipline by not funding the government's demands for money. Otherwise, India will have to periodically face the wrath of ratings agencies and markets to instill some discipline.
Mr. Sharma is head of emerging markets at Morgan Stanley Investment Management and author of "Breakout Nations: In Pursuit of the Next Economic Miracles" (Norton/Allen Lane, 2012).

S&P Terms India Budget Relatively Prudent









Standard & Poor's, which has been warning India of a possible credit downgrade, Thursday termed the country's federal budget for the next fiscal year as "relatively prudent," but said there is potential for the government to exceed its expenditure target.
Finance minister Palaniappan Chidambaram tried to balance political compulsions with promises of financial discipline in his budget, saying he will raise spending but will stick to a fiscal road map.
India's 16.6 trillion rupee ($307 billion) budget for the fiscal year starting April 1 aims to increase spending by 16%. This underscores the pressure on New Delhi to continue to spend on development plans in the education, health and other social sectors, with an eye on improving its prospects at state elections this year and federal polls in 2014.
The budget, S&P said, was prudent despite the weak economic environment and the political temptation to increase fiscal expenditures ahead of a general election.
The budget has no impact on the agency's sovereign credit rating on India, S&P said in a press release.
India's ratings continue to reflect the country's favorable long-term growth prospects, moderately deep capital markets, and high foreign-exchange reserves, it said. However, "large fiscal deficits and debt, and its lower middle-income economy constrain the ratings."
In April last year, S&P maintained India's credit rating at triple-B-minus, the lowest investment-grade rating, and said there was a one-in-three chance that it could be downgraded to the "junk" status "if the external position continues to deteriorate, growth prospects diminish, or progress on fiscal reforms remains slow in a weakened political setting."
It reiterated the warnings in October.
Mr. Chidambaram, while presenting the budget in parliament, projected that the country's fiscal deficit will be 4.8% of gross domestic product next fiscal year, narrower than this year's 5.2% gap, which betters its own previous projection of 5.3%.
S&P noted that the improvement in the current fiscal year's deficit was achieved by cutting spending. At the same time, there is little progress in structural reforms to reduce the vulnerability of the government's fiscal position, it added.
For instance, India is still vulnerable to volatility in the prices of oil and other commodities, it added.
S&P said the government is looking to achieve fiscal consolidation next year mainly through steps to boost revenue. Some of these steps are temporary, it said.
Developments on India's growth, its external position, fiscal reforms and political climate are the factors which will influence the country's sovereign ratings in the medium term, the ratings firm said.