கொஞ்சம் சினிமா கொஞ்சம் பாப்கார்ன், - Molly Aunty Rocks

Revathy and Prithviraj in Molly Aunty Rocks.

vijaygeorge :The Hindu :9 Aug 2012


Ranjith Sankar’s Molly Aunty Rocks, starring Revathy in the lead, is the story of a middle-aged woman who gets into a battle of wills with a young, egoistical revenue officer played by Prithviraj.

There is no stopping Molly Aunty! This middle-aged woman, a no-nonsense bank clerk, who is not afraid of doing what she feels is right, is the protagonist of writer-director Ranjith Sankar's forthcoming film, Molly Aunty Rocks. Veteran actor Revathy plays the character in the film, the shooting of which is going on inside a bank at Sultanpet in Palakkad.

Prithviraj acts as Pranav, an egoistical Indian Revenue Service officer who enjoys throwing his weight around. “When Molly and Pranav meet it’s a clash of wills. They happen to lock horns after a particular incident and because of their egos both of them refuse to relent,” says Ranjith, who directed Passenger andArjunan Sakshi.

Molly was good in studies and soon after her graduation she got a job in a scheduled bank. She marries Benny (Lalu Alex), who belongs to an aristocratic family from Thrissur. After her marriage, she takes leave and goes to live in the United States with her husband and two daughters. Now, 20 years later, she comes back to Kerala and is posted at the bank’s Nemmara branch, near Palakkad. She lives alone and the locals find her a bit odd, especially because of her peculiar style of dressing. However, she is not one to be bothered about what society thinks, narrates Ranjith.

The scene being canned depicts the aftermath of a confrontation between Molly and Pranav. Sizzling with anger, Molly tries to get the last word in and tells Pranav that she will make him apologise for his actions. Sivaji Guruvayur, who plays the bank manager, tries to pacify them.

Says Ranjith: “I had approached Revathy for a role in Mayflower but she was not too keen on doing what she called ‘stereotyped’ roles. Then I told her about Molly and she agreed to it instantly!”

While the crew is getting ready for the next shot, Revathy adds: “I think, it was perhaps for the first time in the last 10 years or so that I was this intrigued by a story; a story which focusses solely on a middle-aged woman; a story that was not about her husband, children or family issues but about her own life and career. Molly is a character I could relate to and there are many like her around us. She lives by certain principles, which she believes is right but is not one to impose it on others.”

Prithviraj also seems to be impressed by the storyline of the film. “Molly Aunty Rocks is the story of this middle-aged woman and a young man, but it is not a love story. Pranav revels in the power and authority that comes with his job and Molly Aunty is a person who instinctively questions it. This is a light-hearted film that has been told in a new way. It’s really quite different from the usual pattern where a film with a middle-aged woman as a protagonist would rarely be about herself but would be about the people related to her.”

KPAC Lalitha dons a significant role in the film and stars as Molly’s snooty mother-in-law, who has always thought that her son married below him.

Molly Aunty Rocks, produced under the banner of Dreams N’ Beyond, is set to hit screens in September. Cinematographer is Sujith Vasudev and the music director is Anand Madhusoodhanan. Stills are by Hari Tirumala.

கேட்டால் கிடைக்கும்

by Cable சங்கர்

ஆம் கேட்டால் கிடைக்கும்தான். இக்குழுமத்தைப் பற்றி நான் ஏற்கனவே நிறைய முறை எழுதியிருக்கிறேன். நானும் சுரேகாவும் இணைந்து ஆரம்பித்த இந்த ஃபேஸ்புக் குழுவில் 1541 உறுப்பினர்களுடன் சிறப்பாக இயங்கி வருகிறது. இக்குழுவின் மூலம் சாதித்த விஷயங்களைப் பற்றி நானும், சுரேகாவும் அவ்வப்போது பதிவெழுதி வருகிறோம். இது எங்களின் வெற்றியை மார்தட்டிக் கொள்ள அல்ல இப்பதிவுகளின் மூலம் அதைப் படிக்கும் ஒவ்வொருவரும் சமூகத்தில் நடக்கும் சிறு சிறு தவறுகளை தட்டிக் கேட்க ஆரம்பித்தால் எதிர்காலத்தில் ஒரு நேர்மையான சமுதாயம் அமையும் என்பதே எங்களது ஆசை. எங்கள் குழுவில் உள்ளவர்களின் ஆசையும்.

நம் குழுவில் உறுப்பினராய் இருக்கும் நண்பர் ஒருவர் இம்மாதிரியான தவறுகளை தட்டிக் கேட்கும் எண்ணம் உள்ளவர். சில மாதங்களுக்கு முன் அவர் டில்லிக்கு பயணம் செய்துவிட்டு சென்னைக்கு திரும்ப இருந்த நேரத்தில் விமான நிலையத்தில் உள்ள ஒரு உணவகத்தில் உணவருந்த போயிருக்கிறார். உணவு ஆர்டரை வாங்கிய  பணியாளரிடம் தண்ணீர் கேட்க, அதற்கு அவர் நீங்கள் விலை கொடுத்துத்தான் வாங்க வேண்டும் என்று சொல்லியிருக்கிறார். சுமார் அறுபது ரூபாய்க்கு விற்கப்படும் அந்த தண்ணீர் பாட்டிலை வாங்க அவரிடம் வசதியிருந்தாலும் ஒரு உணவகத்தில் அதன் லைசென்ஸ் விதிப்படி குடிக்கவும், மற்ற யூரினல் வசதிகளும் இருந்தாலே ஒழிய, அவர்களுக்கு உணவக லைசென்ஸ் கொடுக்கப்பட மாட்டாது. அப்படி ஒரு சட்டமிருக்க, அவர் குடிதண்ணீரை விலைக் கொடுத்துத்தான் வாங்க வேண்டும் என்று எப்படி திடமாய் சொல்லலாம்?. 

நண்பர் விடாமல் அவரைக் கூப்பிட்டு “ ஏன் நீங்கள் தண்ணீர் விலை கொடுத்துத்தான் வாங்க வேண்டும்? ஒவ்வொரு உணவக விதிப்படி நல்ல குடிதண்ணீரும், கழிவறை வசதிகளும் வரும் வாடிக்கையாளர்களுக்கு தர வேண்டுமென்று சட்டம் சொல்கிறது. அப்படியிருக்க, நீங்கள் எப்படி எங்களை பாட்டில் குடிநீரை வாங்க கட்டாயப்படுத்தலாம் என்று கேட்டிருக்கிறார். அதற்கு அந்த பணியாளர் ”இல்லை நாங்கள் தண்ணீர் தரமாட்டோம். நீங்கள் வாங்கித்தான் ஆகவேண்டும் என்று சொல்ல, நம் நண்பர் தன்னுடய மொபைல் கேமராவை ஆன் செய்து “அப்படியென்றால் நீங்கள் அதை இந்த வீடியோவில் சொல்லுங்கள் நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன்” என்று வீடியோவை ஆன் செய்ய, உடன் அந்த உணவகத்தின் மேனேஜர் வந்திருக்கிறார். அவரும் நண்பரை சமாதானப்படுத்த முயல, நண்பரும் தண்ணீர் கொடுங்கள் அல்லது கொடுக்க மாட்டேனென வீடியோவில் சொல்லுங்கள் என்றதும் உடனடியாய் அவருக்கு தண்ணீர் அதுவும் மினரல் வாட்டர் வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. அதே நேரத்தில் இந்த ப்ரச்சனையை பார்த்த மற்ற வாடிக்கையாளர்களும் தங்களுக்கு தண்ணீர் கொடுக்க வேண்டுமென கேட்க அவர்களுக்கு கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. கேட்டால் கிடைக்கும் என்பதன் பலம் இதுதான். இது போல தொடர்ந்து பத்து பேர் கேட்டால் நிச்சயம் நமக்கு இன்று கிடைத்தது எல்லோருக்கும் கிடைக்கும்.

அதே போல இன்னொரு நண்பர் ஒருவர் அவரின் வீட்டிற்கு இண்டீரியர் பணி செய்ய ஒரு நிறுவனத்துடன் ஒப்பந்தம் போட்டிருக்கிறார். ஆனால் அவர்கள் போட்ட ஒப்பந்தப்படி அவர்கள் வேலையை முடிக்கவில்லை. தொடர்ந்து வேலையே ஏன் முடிக்கவில்லை என்று அந்த நிறுவனத்தைக் கேட்டால் இங்கே அக்கம்பெனியின் சப் காண்ட்ரேக்ட் எடுத்தவர்கள் தான் பொறுப்பு என்றும், அவர்கள் கம்பெனியிலிருந்து விலகி விட்டார்கள் என்றும் தங்களுக்கும் அக்கம்பெனிக்கும் சம்பந்தம் கிடையாது என்றிருக்கிறார்கள். அவர் என்னிடம் லீகலாய் ஆக்‌ஷன் எடுக்க உதவி கேட்டிருந்தார். நான் அவரையே லீகலாய் ஆக்‌ஷன் எடுக்கப் போவதாய் சொல்லுங்கள். அவர்கள் அதற்கு செவி சாய்க்கவில்லை என்றால் நிச்சயம் நாம் செயல்படுவோம் என்று சொன்னேன். என் வக்கீல் நண்பரின் எண்ணையும் கொடுத்தேன். நண்பர் நிறுவனத்தை தொடர்பு கொண்டு லீகலாய் ஆக்‌ஷன் எடுக்கப் போவதாய் சொல்ல, உடன் அவர்களின் வேறு ஒரு கம்பெனியின் மூலம் வேலையை முடித்துக் கொடுப்பதாய் சொல்லியிருக்கிறார்கள். இப்படிக் கேட்டாலும் கிடைக்கும்.

தண்ணீர் கேட்ட நண்பர், ஒன்றும் சாதரணர் அல்ல. பல நாடுகளுக்கு தொடர்ந்து பயணிப்பவர். ஆனால் அவர்  தன்னை பற்றி மற்றவர்கள் என்ன நினைப்பார்களோ என்று யோசிக்காமல் கேட்டதால் தான் அதே உணவகத்தில் வந்திருந்த மற்றவர்களும் கேட்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். இடம் உய்ர்தரமாக இருக்கிறதே இங்கே நாம் இப்படிக் கேட்டால் நம்மைப் பற்றி என்ன நினைத்துக் கொள்வார்களோ என்று யோசிக்காமல் நம் உரிமைகளை கேட்க ஆரம்பியுங்கள் நிச்சயம் நம்மை சுரண்டுபவர்கள், நம் உரிமைகளை மறுப்பவர்களும் மாறுவார்கள். மாறித்தான் ஆக வேண்டும். கேட்டால் நிச்சயம்  கிடைக்கும்.

For five years, Mary Kom's diet consisted of rice, veggies

Magnificent Mary Kom, on rice & veggies


9 AUG, 2012, 06.28AM IST, RESHMI R DASGUPTA,ET BUREAU 

It is not surprising that the golden boy of swimming,Michael Phelps, wolfs down a mind-boggling 12,000 calories a day - including 20 eggs, choco-chip pancakes, pastas and pizzas among other artery-cloggers - as his sport burns 9.8 calories per minute just in training sessions. When South African Chad le Clos beat him by a whisker in the 200m butterfly, each would have expended more than 300 calories per minute to make their explosive well-under-2-minutes timings.

London 2012's fastest man, Usain Bolt's six meals a day comprises Jamaican dumplings, fish, pork, whole grains, yams, etc. But even his famous chicken nugget binges - akin to fellow Jamaican sprinter Yohan Blake's 16 bananas a day fetish - all fall into his 60% protein, 30% carbs and 10% fat sprinter's diet, which sounds less gluttonous than Phelps' but fulfills the same purpose: enough nutrition to burn 13 cal/min in training sessions and 10 times more to run 100m in 9.63 secs last Sunday.

Compare that to archery's 4.3 cal/min count and 2012's Italian gold medal winning team's generous dimensions become understandable. So does our own bronze medallist marksman Gagan Narang's portly physique, as shooting requires even less: 2.5 cal/min. Is it a mere coincidence then that shooting, archery, weightlifting, wrestling and badminton are not only the sports which India has targeted for its Olympic dreams, they are also the ones that need the least calories to reach international competitiveness?

Boxing, running, swimming, judo, biking and canoeing, however, burn the most calories. Marathon running (2,500 calories per event), triathlon (1,600 calories per race) and mountain biking (1,000 calories per hour) need sustained burning of calories over long periods while boxing, sprinting, butterfly swimming and rowing use up the same amount in short bursts. But both add up to enormous nutrition requirements. Why no Indian makes the Olympic grade in swimming, sprinting, biking and canoeing then becomes obvious.

That makes our boxers true bravehearts, given the general level of (dis)interest in our athletes' nutritional requirements. Mary Kom, India's new darling, recently recounted to a magazine that in the days of her gruelling rise to glory, she was "fighting five years without any good diet. No supplement, no eggs. No breakfast. Just lunch and dinner, vegetable only and rice. Sometimes when the relative I am staying with in Imphal, when he gets salary, then we get meat. Once a month, yes, exactly."

This when an Olympic-level boxer should indeed eat 40 to 55% complex carbohydrates for energy, 40% lean proteins for strength and muscle-repair, 10% healthy fats for vitamin and mineral absorption, and plenty of fluids and electrolytes for hydration and stamina. Like all athletes, they also have to eat the right combinations at the right time, particularly in the run-up to events like the Olympics, so gold medal hopefuls have dedicated dieticians and tailored eating programmes.

Nutrient-dense diets form the basis of strength and endurance leading up to events like the Olympics. Once competitions begin, it becomes a question of targeted energy bursts; that's when food intake begins to look almost Phelps' like in its indulgence. That's why the Olympic Village kitchen stocks plenty of smoothies and flavoured yoghurts, pastas and sports bars, baked beans and bananas.

Olympians in ancient Greece prepared for competitions on a Spartan diet of bread, olives, cheese, vegetables, fruit and honeyed cakes, with a bit of meat if they could afford it. As Mary Kom's pre-Olympic struggle proves, most Indians who dream of competing in the Olympics probably subsist on ancient-era diets; unfortunately, the level of competition is very much 21st century. Is it fair then to demand gold medal performances? Or indeed, any Olympic hopefuls at all?